AFFETTİN
AFFETTİN
Sevgiliye hasret bakan gözlerle yanan Uğruna dünyaları yıkıp ta canına kıyan Sevgini dağlara taşlara her şeye adayan Bir benmişim bu dünya da sana hayran Zindanlara düşen bir el yakar beni Aşığım sana sultanım delirtin beni Kör gözlerimi açtın dirilttin beni Vurgunum sana ya rab öldürdün beni Hak yedim affettin,hak ettiler affettin Bize doğru kılınca bir hüküm sarf ettin Ayaklarına kapandım hayatım, yine affettin Dön artık sevgilim,ben severken sen gittin |