DüŞleR DönSüN PeMbeYE
Kan kırmızısı dökülmüş düşünceye
Ölüm mü sinmiş aldığı nefese Sözcükler sıçramış dağılmış etrafa Toplamaya gelenler susamış mı eceline Aldıklarını bir gün geri gönderse Sevenleri bırakıp bir daha gelmese Belki bir gün hayatı karşılayıp elini verse Yakalar mı dersiniz koşarsa onun peşinde Bırakıpta gitmişler onu yalnızlığın içinde Biçare kalınca oda ölümün peşinde Tutunacak dal olsa onu yaşama bağlasa Düşler engel değil ki pembe kokulu rüyada Zaman denen ilahe herkese ilaç olurmuş Gelmese de çabuk rüzgârı olurmuş umut Yaşamaya değmezse herkesi alır bir korku Kırmızılarından korun gelmesin kâinatın sonu Nihal 19.10.2010 |
harikaydi tebrik ederim sevgiler.