Hiciv/Benim Şairin Hası! /Usta
’Ben’im’ diyor birisi, ’ben’im şairin hası’
Önünde kalem kâğıt,elinde şarap tası ’Üç dizeyle silerim beyinlerdeki pası’ Diyor da yazamıyor iki satır be Usta Anlaşılan biriyle arayı fena açmış Eteğindeki taşı ortalık yere saçmış Dizeler darmadağın, hecede ölçü kaçmış Beyitler dökülüyor patır patır be Usta Birileri gaz vermiş o da fena kaptırmış Bencillik tabelası yanlış yola saptırmış Ölmeden kendisine süslü mezar yaptırmış Görünce çok şaşırdım, sandım Yatır be Usta Allah’ın bildiği şey kullarından saklanmaz Menfaat için insan bu kadar şakşaklanmaz Şiirimiz kirlenmiş mümkünü yok aklanmaz Saatlerce yıkasa, yusa Natır be Usta Kim üstüne alınıp, bilmem kim sıkılacak Korkarım bu gidişle şiirden bıkılacak Çatlamış temelleri yıkıldı yıkılacak İnsanlık sallanıyor çatır çatır be Usta Mutavazılık var ya o yıkılmaz bir kale Hep ’Ben ’im,Ben’im’ dersen, derler ’sen kimsin Lale’ Hicvederken birini düşme hicivlik hale Dedim de dinlemiyor gönül hatır be Usta Şairlik henüz bana yıldızlar kadar ırak Sen yılların şairi bense kapında çırak Bir gün ben de ’Ben’ dersem nasihat etme bırak Sözlerinle vurma da hançer batır be Usta . |