Vuslata ermeden başlıyor gurbet,
Gurbette kim olur bana yar anne,
Bitmek bilmiyor bu çile, bu dert,
Neden kızın böyle cefakar anne.

Mezarlığın üstünü sarar akşam,
Neden kalbim böyle inliyor anne.
Dağların rengini alırken akşam,
Sesini kulağım dinliyor anne,


Hasretin birbaşkadır içimde benim,
Her nereye baksam ararım anne,
Bir görsen şu kızın nasıl perişan,
Anacım nerde diye yanarım anne.

Rüzgarlar getirirdi, tatlı sesini,
Mutlulukla uçardım duysam ismini,
Yüreğimde saklıyorum, gülen resmini,
Sensiz bu dünya dönmüyor anne.

Ne olur bir kere baksam yüzüne,
Sarılsam boynuna, yatsam dizine,
Bir çare söyle garip kızına,
Zamanlar, acımı silmiyor anne.

Benliğimi nakşeden, gülüşünü unuttum,
Sevgiyle okşayan ellerini, unuttum,
Şefkatle bakan gözlerini unuttum,
Gönülden sevilmeyi unuttum anne.

Nevin Korkmaz

24/06/1994