KABUSLU GECELER
Bir kabusla uyanıyorum
Gecenin ta orta yerinde Havlayan it sesleri tırmalıyor kulaklarımı Beynimi kemiriyor karmaşık düşünceler Kahrolası uyku uğramıyor gözlerime Sağa dönüyorum belki...... Sonra sola Kalkıp Lavoboya koşuyor Uzun uzun aynaya bakıyorum Sanki katran gibi ışıklar Alnımda kırışıklar Buz gibi suyu yüzüme çarpıyor sonra........ Ben aynaya ayna bana bakıyor Dalıyorum....... Neden sonra kendime geliyor Ve masama yöneliyorum Acılarla demlenmiş çayımdan Son bir yudum alıp Boylu boyunca uzanıyorum Ve mazime dalıp Atime ışık tutuyor Ürperiyorum. Yeniden yaşıyorum hatıralarımı Heyhat! Hayat denen şey bu mu? Kara katran geceler Esir alıyor ruhumu Deli danalar gibi dolanıyorum odanın ortasında Daralıyor ruhum Ümitsizlik kafesinde Kulaklarım bir yandan Ötecek horoz sesinde Derken......... İmamın yumuşak kadife sesi Kurtuluşa çağırıyor herkesi Rahatlıyor ve seccademe koşuyorum Sanki bir huzur deryasında Meleklerin kanadında Sonsuzluğun sahibine uçuyorum Ve.......... Kimsesizlerin kimsesi Sevgiliyle buluşuyorum. İlhan Keçeioğlu 2000 İlhan Keçelioğlu ] |