oğul/aKimseye zalimlik addetme oğul Herkese zararı özünden gelir Akıl yor, boş verip reddetme oğul Çok bela “bana ne” sözünden gelir “uzağım çileden, emanım” deme “eğlence, hoş olsun zamanım” deme “hayatı ebedi umanım” deme Ölüm her adımın izinden gelir Örnek al nefsiyle kavga vereni Aziz tut düşünüp fikre ereni Yudumla örfünü, adet, töreni Hıyanet adamın yozundan gelir Mü’mine her tavrı vakar gerektir Mümbit bir su gibi akar gerektir Engeli dağ olsa yıkar gerektir Menzile varması hızından gelir Sermayen çürüyüp gitmek için mi Kusursuz bu alem, olsun hiçin mi Neden mi, nasıl mı ya da niçin mi Sualler fikrinin tozundan gelir Söz senden ziyade kendi varıma Serinlik arayıp durdum hârıma Kâretmez âğular inkisarıma Huzurum kefenin bezinden gelir |