HÜKÜMSÜZSÜN
üzgünüm kaybettim seni
ayışığının bizi kestiği bir hovardılık akşamı asfalt tenhası yollar bir ben vardım cigaram,çakmağım,kederim bir de anti depresan yalnızlıklar hepsi şahit cebim delik kaybettim seni üzgünüm dedim ya anla beni artık hükümsüzsün... |
Hükümsüzsün...Bir cami duvarına yapışmış gönlüm,Günahkar her sözüm
Hükümsüzsün...Tüm gazetelerde adın,bir de yalnız senin yalnızlığın
Hükümsüzsün...Çünkü o güzel gözler ne benim,ne de senin....
Sen böyle oldukça,hükmünde olmayacak güzelim...
Sen yeter ki ağlama,bana kalsın tek hükümsüzlüğün!....
Gönlüne sağlık kekom!:..