Kendime sakladığım şiirŞiirin hikayesini görmek için tıklayın aslında bu şiirin başlığı yoktur.
20’li yaşlarımmda insanların duyarsızlığına ettiğim sitemdir. ama sustuğum yeter.
Sümbül’ ün ucuna yağıyor karlar;
Ondandır başıma düşen bu aklar; Ondaki bulutun rengine bakar; Aklıma dolanır sonradan efkar. Sümbül Dağı benim virane başım. Hakikat onunla ben kaderdaşım. Yaşıyordu, güneş vuran yanında; Öldürdüğüm kaçak kabus ejderha; Şimdi kemikleri yatar mezarda; Paslanmış kılıcım saplı taşında. Bu yitik hatıra anlatılmayan. Canavar başına tac. Duy be insan. Unutuldu hepsi, denildi “Yalan!” Kalmadı Sümbül’den başka anlayan. (16.12.2000) Dinleyenim yok ki fikirler ezik. Demek kalmışım birkaç tane kemik. Hem saçlı sakallı dipdiri kemik. Ruhum ejderhanın leşine yenik. Sümbül Dağı benim virane başım. Dedim ya, onunla ben kaderdaşım. Karlar ile beyaz giyerken gördüm. Bak bembeyaz olmuş benimde örtüm (16.10.2000) |
Demek kalmışım birkaç tane kemik.
Hem saçlı sakallı dipdiri kemik.
Ruhum ejderhanın leşine yenik.''
Konu güzel ilşlenmiş,kelimeler orjinal ve haklı sitem yüklü
kutluyorum,saygılar...