Hayatı döndürdüm çemberde,
İnişe doğru yuvarlayarak.
Geleceğimi indiriyorum yokuştan,
Mesuliyeti büyük, ağır bir yük.
Atinin yükü sırtımda, ben hamal;
Bedenimde bir çöküş,
Bu ağır yükün altında.
Çıkış zordur ama, iniş ondan da zor,
Ağırlaşıyor beden, zaman benden çalıyor.
Uzağa dikilmiş gözlerim, gelecek bekler,
Bazen boğazın düğümlenir ,yazamazsın,
Kelimeler yetişmez ,kelimeler kifayetsiz.
Nereye? nasıl? sorusuna cevap alamadan,
Düşersiniz ya bir boşluğa;
Olan biten arasında bir çizgi,
Seyredersiniz, donuk gözlerle konuşmadan.
Yazmazsam hayatı saymam ,bir ölüyüm,
Nefes alıyorum, yaşamdan sayıyorum.
Gece ve gündüz eş, yaşam ve ölüm gibi,
Düze varmak düşlenirken yokuşa rağmen yaşamak,
Fırtınanın şiddetinde geleceği düşlemek,
Er kişinin işidir ,geleceğe bilenmek.
Yenilmeden harcına maya katmak,
Benim kaderim bu.
Yeniden nefes almak ,yeniden yaşamak.
====================AR=================================