YILDIZLARİlk yıldız sönmeye Habil’le başlar Ve de devam eder dünya durdukça Zıvanadan çıkar Kabil’le taşlar Nefis ile şeytan tuzak kurdukça. Yıldız bazen kayar kuyuya iner Olgunlaşır orda Yusuf misali Kıskanç kardeşlerin kinleri diner Zorlaşır Yakup’un oğul visali. Nil nehrinde yüzer sepet içinde Firavun sarayı onunla ışır Mahlûk faydalanır yatarken inde Her dönem karanlık, ışık kapışır. Nemrut sefahatte ışıksa narda Narı cennetlere çeviren kul o Her bir karanlıkta, hep ışık kârda Dağ’da, çöl’de, nar’da nurlu okul o. Azgının elinden çıkar semaya Oradan gösterir kutlu yolunu Vereceği bir şey yoktur âmâya Sarsa sarmalasa sağ ve solunu. Nihayet; karanlık çölde görünür Cehli aydınlatır bin güneş gibi Yüzyıllarca kara yerde sürünür Hep ışık göğüsler yarışta ipi. Yıldızın işi zor çünkü o ışık Yarasalar kıymet anlamaz bilmez Çok az kimse ona dost ve barışık Karanlık; geceden korkmaz irkilmez… Salih Yıldız…15.10.2010 . |
gönül güzel
merhaba
size
selamlar