UYANSANA BABA
Uyan baba
Uyansana baba Yine alsana beni kollarına Hani hep derdin ya bana Eyme başını dimdik dur hiç ağlama Sözünü tutamadım baba Engelleyemedim gözyaşlarımı Adını her duyduğumda Sen gittiğinden beri kimse Okşamıyor senin gibi saçlarımı Kimse dokunmuyor senin gibi yürekten Uyan baba uyansana baba Yine alsana beni kollarına Her şimşek çaktığında korkar Sokuluverirdim hemen yanına Şimdi yüreğimde şimşekler çakıyor baba Yine alsana beni kollarına Alışık değilim bu yalnızlığa Şimdi kim saracak beni Kim korkma yavrum yanındayım diyecek Söyle ne zaman dinecek bu yağmurlar Nereye kadar bu fırtına Uyan baba uyansana baba Yine alsana beni kollarına Her gün dokunuyorum sen diye mezar taşına Toprağına dikdiğim çiçek solmuş bugun Yoksa kızdın mı bana baba Biliyorum hiç istemezsin üzülmemi Ama baba niye koyup gittin yapayalnız beni Şimdi kim sarılır bana Kim okşar saçlarımı Kim korkma kızım yanındayım der Hatırlıyorumda şimdi bana kızdığın o günü Çekivermiştin kulağımı Sürdüm diye senin traş köpüğünü Sonra da alıvermiştin gönlümü Gel bu defa sen sür bakalım traş köpüğümü Hayatımda ilk aşık olduğum adam sendin Senden sonra kimseyi bu kadar sevemedim Şimdi bir kerecik sarılmak için Neleri vermezdim Ben senin hiç büyümeyen küçücük kızınım hala Keşke sırtımda taşısam seni Yeter ki sen olsan yanımda Uyan baba uyansana baba Yine alsana beni kollarına |
gelmeyeceklerini bile bile birilerini özlemek de çok güzel
aşkla kalın
umutsuz yaşanmıyor