sevda ölmüyor hayat
neresinden tutsam kalır elimde
bir gün de yüzüme gülmüyor hayat sanki bir tek benim hüzün heybesi bir dirhem al desem bölmüyor hayat ayrılıkları hep bana yüklüyor yetmezmiş gibi gurbet ekliyor işi yok başımda nöbet bekliyor başka kalple meşgul olmuyor hayat bildim sevdalı peşinde geziyor kurtulamayanlar candan beziyor nerde bir gül görse hemen eziyor bir tek kendi taze solmuyor hayat nar-ı aşka düşüp yanmayan kimdir hangi kulu görsem benzer halimdir bir canımız var o,Hakk’a teslimdir tenler ölse sevda ölmüyor hayat |