Bilirim ben seni küçüklüğüm
İlk aşkım, son aşkım şiir’im
Ceviz nar böğürtlen dikeninde kanayan elim
Patika yollarında lastik pabuçlarım
Yedisinde hicret etti büyüklüğüm
Gönlümü sorma Göksu
Ben, bir tek sana ağlarım...

Gençlik aşkım
Düz ovada
Buğday tenli
Saclarını ellerimle taradığım
Yeşil tonunda resmini çizdiğim
Umuduna ikinci vatan diye ağladığım
Bağlarımın, dağlarına hudut çizdiği
Gönlüm durağına hayran ama.!
Ben yine bir sana ağlarım

Ah! şiir ah!
Hangi kümülüsün dibinde yatan , en güzel ağlayan
Oysa en güzel ağlayan benim
Şimdi büyüdüm mü?
Nedir bu bendeki durağan
Kar bıraktı kendini yağmura
İki yaşındayım daha..
Hep güldüğüme bakmayın
Gülmek yakışmıyor
Sızıma hasretin prangalar vurur
Göğsüm sert rüzgârlarda savrulur
En güzel ben ağlarım..
Siz ağladığımı hiç duymadınız ki daha..