Değerli dostlarım.Bu şiirimin benimle alakası sağdece akrabam olan Sevgi yiğenime itafen yazdım...
Bu şiirde işlenen tema kurgu falan değildir.Bu acı dolu hayatın fazlası var eksiği yok.Konu hiç bir şekilde abartılmamış şiirsel yöntemle ele alınmıştır.
Yiğenim sevgi 12 yaşında cehaletin verdiği adını bile koyamadığım gelenek ve görenlek halini almış,fakir anadolu insanın ne derece,evlatlarının gelecekleriyle oynadığı bir ortamda Evlendirilir yaşı büyütülerek.(Sözde adalet.Adaletsizliği asıl adalet dağıtıcıları bilerek işliyorlar,ortak oluyorlar onaları yargılayan olmuyor ama.Vicdan mahkemelerini kimse unutmasın.)
Ve sevgi HOLLANDAYA gelin gider daha çocuk yaşda.15 yaşında anne olur.Eşi başlamıştır artık yavaş yavaş dışarılara alışmaya.
Sevgi eşini çok sever aslında nede olsa ilk göz ağrısıdır.Ama eşi ele avuca sığmaz.Yanlızdır garibim gurbet elde bi-çare kimsesiz.Yinede yuvasını kurtarmanın peşindedir.
Kahve ,diskotek derken kumara başlar.Kumarın arkası kesilmez.Para lazımdır.Başlar uyuşturucu tacirliğineEve para getirmez....Sevgi para getirmek zorundadır.Çalışmaya karar verir bir işe girer,evin geçimi kalır Sevgiye.Bu arada bir daha bebek gelir dünyaya.
Seneler birbirini kovalar.Yıllar akıp gider.Evin geçimi sevgidedir.Çevresinde BAŞBAKAN Sevgiye diye isim takarlar bu arada dirayetli çalışkan, bir o kadarda yüreklidir..Anadolu kadını,Yeri geldiğinde kokalanılası gül.Yeri geldiğinde vahşi bir dişi kaplandır..Bir gün evi taşıyacaklardır.Bütün eşyalar paketlenmiş,araba bekliyorlar.Kapı çalar.Bakarki sevgi kapıda POLİSLER
buyrun der.Arama yapacağız derle evde,niçin,Eşiniz UYUŞTUUCU satıyor derler.
Ev aranır ama eşi yoktur.Sonra yakalnır.hapse girer.Sevgi hem eve,hem eşine bakmak zorundadır.Yatar çıkar hapisten eşi ama gene devam.
Huzursuzluklar hat safadadır.Artık dayanacak güçleride yoktur.Bu arada tabi üçüncü çocukda yoldadır.Sevgi bu hengamenin arasında fak edemez hamile kaldığını,vakit geçmiştir.Hastayım diye doktora giderki ,haber içi açıcı değil.Hamile olduğunu orda öğrenir.Aldırmak ister fakat.Doktorlar müsade etmezler.
Çocuk dünyaya gelir dünyalar tatlısı tuanadır kız.(Şimdi öyle diyor)Üç ay sonrada eşinden ayrılırlar.
Şu an ayrılar...Mutlu ve huzurlu çocuklarıyla yaşadığını biliyorum.Sevgiye ve çocuklarına huzur dolu yaşam diliyorum..
Fakat anlatıklarına bakılırsa bu yaşananlardan sonra Sevgi ahala eşini sevdiğini söylemesede bizlere, onu sevdiğini ben tahmin ediyorum.İşte dostlarım başınızı ağrıttım kusura bakmayın.Bu şiirimide bu kardeşimize yazmış oldum böylece.
Beni tanıyanlar biliyorlarki.Kurgu üzerine yazacak kadar kabiliyetim de yoktur.İşte Sevginin kaderi,saygısız bir ortamda böylece noktalanmış.Sevgi bütün hayatını şimdi üç çocuğuna adamış,bilinçli,özverili,iradesine sahip bir anne,bir ev kadınıdır.Huzur içinde hayatını yine HOLLANDA’da devam ettirmektedir....
Kaderin ve bahtın güzel olsun....
Yazdıklarım gerçek hayat hikayesidir.
Çocuklarımızı kendi hayal dünyamızda değil,gerçek hayatı öğreterek yetiştirip,hayata hazırlayalım.Bütün çocuklar güel,bütün bütün yaşasınlar hayatı....

Çökmüş viraneyim,artık sayende,
Ellerim yanımda kaldım öylece.
Gülmedi şu bahtım,bana ömrümce.
Ellerim yanımda kaldım öylece.

Yokmudur insafın,sevgimiz nerde,?
Attında sen beni çaresiz derde
Bülbül gibi öter oldum seherde
Ellerim yanımda kaldım öylece.

Bitsin istiyorum kalmadı gücüm,
Geçti baharlarım dinmedi acım.
Çünkü ben insanım, yok benim öcüm
Ellerim yanımda kaldım öylece.

Ne benden eser,ne sevdam kaldı
Ben sevmiş idim, yad eller aldı.
Bu aşk beni dertten dertlere saldı
Ellerim yanımda kaldım öylece.

Olmadı gülecek gün, kara bağladım
Senelerdir gurbet elde ağladım.
Boş yere ben yüreğimi dağladım
Ellerim yanımda kaldım öylece.

Bu nasıl sevdadır,bu nasıl kibir,?
Kazdın sevdamıza derin bir kabir
Dilerim Rabbimden kalbime sabır
Ellerim yanımda kaldım öylece.

Senle geçen ömrün her anı zulüm
Birlikte yaşamak doğmadan ölüm
Hoyrat el değdide bak soldu gülüm
Ellerim yanımda kaldım öylece.

Sevdim amma gönlüme eş olmadı,
Kader gibi hiç yüzüme gülmedi.
Bir gün olsun sevildiğin bilmedi,
Ellerim yanımda kaldım öylece.

SEVGİ AYDOĞMUŞ’um bitsin bu çile
Gideceksen haydi git güle,güle
Ölürsem de gelme KABRİME bile
Ellerim yanımda koyun öylece...

Durak YİĞİT ((BATU_41))
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ