...SORARLAR İNSANA
Sorarlar insana; o manyağı niye yıkmadın ki yere?
İşte sardı tüm etrafı; zibidiyle, hergele Kurt korkar, kaçarsa rastgele Dünya cennet oluverir, itlere Sen, çok suçlusun çok! Dönüşünse, hiç yok Dur! Bu yol; hesabın çekildiği ve öğretildiği usun Tek koludur Hele hesabını bir ver de, öyle Niçin varsın kötüyle Belki vazifeni yapmadığın için, belki de geri duruştan Çıkabilir misin ki, bilemem ki düzlüğe? Demezler mi ki, bu ne haldir böyle? Söyle Gel bir hele Birazcık gel buraya, kelle Tut da şunun ucundan da, bir kez de olsun terle Çılgın bir vaziyete, niye girdin? Bilemediğin, batık balçık tünele Kıyamadın mı, nefsin istem dolu görkemine? Yıktın, kendi elinle Sen yaşamda çakamadın Kaldı geride çivin Sen, ne bir işe yaradın Ne de heveslenişle, kötülükle savaşta vardın Don gelmedin ama, don ayrıldın Er yaşamadın Söyle bana, bir insanda da aşkın demi de ne? Sevgiyi Güvene ve güvenini Dostluğa ve de dostluğu Aşkta Toplayamadınsa biran da olsa gönülcüne Senin bu aşktaki; yerin de peki ne? Aptalca oluşta Elin, niçin işte gösterişte de Gözün neden ki, hepten de oynayışta? Ya bu işine yaramayan aklı boşa Ya da; Kalbinin duygusuzluk içindeki işe yaramazlarını harca Geri dönüş yap, pergele Dikkatlice, bir bak geriye Mazinde, köhnemiş bu hal eriye Bıraktığın pis bir artık Gördün mü? Düşüne dur da, sen içinden çık Atinin ufkunda ki, yerin de ne? Bak da gör; beş para etmez o boş yaşantının haline? Hayatın enkazında ki rolünde “BU VATAN DA BIRAKTIĞI VEBALİN” de ne? Hadi öde, ödesene! Kene… (13.10.2010)AZAP… |