NEŞ’E İ MEYHANE
NEŞ’E İ MEYHANE
Elemler,ızdıraplar ağarttı saçlarımı, Bilmem huzur ve neş’e hayatın neresin de, Aramakla aziz dost,geçirdim yıllarımı, Buldum içtiğim günler meyhane köşesin de. Oturup bir köşeye seyrederim alemi, Kimi dalgın bakmakta,kimisi nei’elidir. İçtimmi, zannederim,yanımda sevgilimi, Dudakta ki kadehde,sanki yarin elidir. Şarap rengini almış sevgili dudagından, Dudak,dudağagelmek,sevene zevk vermezmi ? Rayihası alınmış,yar teni kokusundan, Seven,sevgilisine kavuşmak istemezmi ? Şarap benim hem dostum,hemde candan sevgilim, Neş’e getirir bana ,bunlar ile buluşmak. Hicabım mani olur.Sevgimi,söyleyemez ah dilim, Yeter bene sevgili,hayaline kavuşmak.. Babamdan 1956 |