Susmak, insanı elevermeyen sadık bir dosttur. KONFİÇYUS
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
GÜL VE BÜLBÜL
erdal eriçyel
0,0 / 0 kişi ·1 beğenme · 1 yorum · 1562 okunma
GÜL VE BÜLBÜL
GÜL VE BÜLBÜL
Bir bahar sabahın da,geziyorken bahçede, Gördüm garip bülbülü,ah ederek ağlıyor.. Goncasından o sabah açan pembe bir Gül de , Terennüm boşuna yüzüne bakmam diyor.. Gözünde akan yaştan bir damla düştü güle, Yüzüne bakıpta gül, Dedi zavallı bülbül: Görürüm seni her gün,konarsın bir çok güle, Benide aldatırsın,seçersin başka bir Gül.. Aşıktı güle,bülbül.Okudum gözlerinden. Heyhat..Bivefa Güle yazık anlatamadı, Feryatları gelmişti,kalbinin derininden: Gül aldanıp,bülbülü terkedip kaçar sandı.. Babamdan 07/01/1957 (04/02/1957 Öz Erzincanda neşredildi) |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
GÜL VE BÜLBÜL şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 28.9.2010 13:27:05
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1562
Yorum
: 1 yorum
Beğeni
: 1 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.