GÖNÜL YARAM
Gönül yaram çoktur dostlar yazamam.
Bu çekilmez dertle uzun zaman gezemem. Beni tanımasınız bir sineği bile ezemem. Yardan mı ? Candan mı ? gönül yarası. Kalbim tekliyor dertlerim artıkça benim. Gözlerim doluyor aklıma düştükçe hayalin. Gönül harlanıyor sarılıp koklamayınca tenim . Evvelden mi? Sonradan mı gönül yarası. Kabak tadı veriyor sevgin,aşkın artık bana. Dertli divaneye döndüm aşkınla yana yana. Eyüp Sabri vermiş inan Allah’ım bana. Kader mi? Yazı mı ? gönül yarası. Denizin ortasında aç susuz kaldım ağlarım. Yaralarım göz göz olmuş derdimle inlerim. Nerde kaldı benim biricik güzel güllerim. Dostlar benim, çektiğim gönül yarası. Ağaçlar boy boy olmuş meyve vermez. Yarden haber geldi gönül ferman dinlemez. Yere düşmeyle altın değer,kıymet yitirmez. Yar biliyor ,çektiğim geçmeyen gönül yarası. Kahraman yıllar önce bileyi bükülmez bir yiğittin Gönül yarası çeke çeke kendini yedin tükettin. Dostların seni kullanıp peçete gibi yerlere attı. Dünya alem duyuyor,benim ki gönül yarası. Kahraman VARDI |
Gönül yarası çeke çeke kendini yedin tükettin.
Dostların seni kullanıp peçete gibi yerlere attı.
Dünya alem duyuyor,benim ki gönül yarası.
Kutladım selamlşa dost şair.