Erdin, yine ermelisin
Erdin, yine ermelisin
Evlat, sen cihana nizam Verdin, yine vermelisin. Yere bir çok zalim adam Serdin, yine sermelisin. Kırmadın uzak, yakını; Hak için yaptın akını, Zalimden mazlum hakkını Sordun, yine sormalısın. Yolun Allah yoludur bil; Bil ki bir tek ona eğil, Yunus’un bahçesinden gül Derdin, yine dermelisin. Hiç küçük görme yaşını, Sen hep ulvî tut düşünü, Gençken Konstantin başını Yardın, yine yarmalısın. Ayırt et düşmanı, dostu; Sen hınzırdan seçme postu; Tüm oyunu, planı, kastı Gördün, yine görmelisin. Aşılacak çok hendek var; Işin çetin, zamanın dar. Aşkla Viyana’ya kadar Vardın, yine varmalısın. Viyana bir kuru toprak, Sen şu gönle girmeye bak, Sırra Yunus okuyarak Erdin, yine ermelisin. Fatih Çınar 09/10/10 |