AHVALİME ŞÜKRETTİM
Düşünceye daldım derinmi derin
Yitirdim çoğunu az’a şükrettim Belliyken gideceği hedef beşerin Yürüyüp gittiğim iz’e şükrettim Kışın donduruyor yazın yakıyor Kışın donan sular yazın akıyor İki göz bu maveraya bakıyor Her şeyi tek gören göz’e şükrettim Elbet aşk olacak filizi sürüp Büyüyecek lakin kol kanat gerip İnsanın gelişi didişi garip Yüce Hak’ka olan haz’a şükrettim Kimseler sanmasın yükünü ağır Sanarsa hayatın yekünü ağır Yeterki kalbinle Hak’kını çağır Kuran’a şükrettim cüz’e şükrettim Genç iken bilmezdim malum nedeni Varmı dünya malı ile gideni En son yolculukta çıblak bedeni Saran yedi arşın bez’e şükrettim Fedai düşünme sonunda yolun Dünyada kalacak parayla pulun Hesabı görülür mahşerde kulun Şimdi den ordaki giz’e şükrettim.. ©zan fedai 14.10.2006 Almanya |