ARTIK YOKSUNKantin boşluklarında sevdim edepsizliğini. Merdiven boşluğunda anlattım ilk sana başlayan bizi. Sahil kenarlarında oturdum seninle. Vapurda tutmuştum terleyen elini. Öpmüştüm ilk kez tahtadan bir kafede seni. Küçüktün tatlıydın sevmiştim seni. Uzaklardaydım kimi zaman. Özlem çokluğunda ansızın yanındaydım. Dert etmezdik hasreti, daha çok bağlardı bizi Ne bilirdim satacağını aşkımızı, beni… Ne bilirdim yakacağını yüreğimi. Yalanlara hapsettin yok ettin sevgimizi. Saygımız vardı hani üç paralık oldu hiç ettin benliğimizi Ne ben bendim ne de sen sen olabildin. Yıllarca direndim, affettinmi dedim kendi kendime Affetmemiştim hiç seni. Affedememiştim. Ama terk edip gidememiştim de var olamayacak hayallerimi Yıktık perişan ettik insanlığımızı, duygularımızı. Şimdi beş yılamı yanmalı küçük kız Yoksa yok olan sevdamızamı. Ben neye yanıyorum biliyormusun? Gururumu hiçe sayıp seninle olabildiğime. Şimdi yoksun. Hiç olmuş muydun benim içimde Varmıydım satabildiğin ben, senin içinde. Herşeyim olduğunu sandığım sen. Evet, sana söylüyorum küçük kız Yalanlara boğduğun benim içinde Artık yoksun… Halil İbrahim Şahin |