MARDİN
Akşamın kızıllığı süzülürken gönlüne
Temaşa eyledim mam, narin gerdanlığında. Şahmaranın figanı ağlıyan gözlerinde. Gözyaşını derledim döküverdim gönlüne Kasımiye zincirye hatuniye medrese Deyrulzafaran kırklar mor yakup kilise Kom’u komşu akraba hepsi bizle bizbize Perçinlenmiş kazınmış kaynamış içimize Geceler kıpır-kıpır süzülüyor yıldızlar. Yeşile hasret inim-inim inliyen ovan da. Yana-yana yapışık, dantel-dantel taş evler. Sarmaş-dolaş dolanır, aklanır kor odunda. Hasret akar-süzülür labirent yollarında Abbaralı yalaplı dap-dar sokaklarında. Can suyu şorul-şorul babsavur ak-suyunda. Kudsanmaya hazır-nazır nâr gerdanlığında Nice âlimler doğdu damında divanında Atam paşa olduğu müjdeyi alıverdi Gülfidanla gülistan yürekli mekanında Mardin şahin bakışlı atamla gülüverdi. Adın kartal yuvası şanından nazarından Ak güvercinler takla atar semalarından Çan sesi ezan sesi zılgıt semalarından Gün akar afakından nur yakar akşamından Mam: Mardin arapçasında Anne demektir. RİFAT KAYA |