YOKSULLUK
Niceleri kalkıp gitti yurdundan
Müsebbibi sensin inan yoksulluk Anlamadın garibanın derdinden Tuza ekmek bandıransın yoksulluk Kuzuya kurt oldun yedin bitirdin Her türlü belayı başa getirdin Çoğumuzu aç mezara yatırdın İmam ile ortakmısın yoksulluk Bozkırda tarlada tufan olursun Bahçemle bağımda hazan olursun Dileğimdir benden beter olursun Yataklara düşesin sen yoksulluk Çoğa değil niye aza gelirsin Bellemişsin bizi naçar bilirsin Dileğim belanı çoktan bulursun Kara yerde kalasın sen yoksulluk Çıkarları vardır kapına gelir Düşünürmüş sanki erzaklar verir Seçimden seçime yüzünü görür zalimlere yem edersin yoksulluk Çamlıgil’in otağını kuruttun Çiçeklerim dallarında çürüttün Genç ömrümü çarkın ile öğüttün Ateşlerde kavrulasın yoksulluk 06/10/2010 Vural Atak Çamlıgil |