KARŞI YAKA IŞIL IŞIL
Bu evin en sevdiğim yanı;
Şu eşsiz Karşıyaka manzarası. Karşıyaka görünüyor buradan. Karşı yaka ışıl ışıl. Neden titriyor acaba ışıkları? Çok mu hareketli ki orası? Mesafe mi mahal verdi, gözüm mü yanıldı? Hala mı sarhoşum, geçmiş olamaz mı? Yoksa gözlerim mi doldu yine? Off gerçeklerden güzel rüyalar. Yine içim acıdı. Öyle ince, ama öyle derin bir acı var ki içimde. Sökük gibi ama. Durduramıyorum. Sanki sağ ayağımdan başlamış da, kafama kadar gidecek. Korkuyorum. vadi tinay 29eylül2010 |
Daha geçen hafta geçtim vapurla karşıya, Karşıyaka'ya...
Neden mi? Bir kere, çok severim. Orada kendimi sonsuz özgür hissederim. Sanki karışanım, girişenim yoktur. Orda dünya benimdir, sadece ben yaşarım kendi dünyamı ve duygularımı. Sahilinde gezerken, onca kalabalığın arasında kendimi yalnız alabalık hissederim ve yüzerim gizemli duyguların denizinde, alabildiğine maviliklere... Bazen alacalı bir martı olurum da havalanıveririm, kanat açarım masmavi göklere duygularımın bulutsu derinliklerinde...
Karşıyaka için daha çok şey sylenebilir...
Şiirinizin akıcı ve duygulu atmosferine kapılıverdim birden... Elde mi yüreği zaptetmek, hele o yürek ki, şiirin gizemli dünyasında gezinmeyi seviyorsa...
Şiirinizi, şiir yüreğinizi tebrik ediyorum genç şair...
Şu dünyada arkaya üç-beş mısra bırakmaktır esası işin. Gerisi vesair..
Selam ve sevgilerimle...
--------------------------
İsmail GÖKTAŞ
--Şiir dostu--