Beddua Ki Ayrılanlar İçin
Ansızın bir yaprak düşecek
tam önüne hem de tam saçımın renginde ağlayacaksın Ansızın beni göreceksin başka birinin gözbebeklerinde ellerimi tutmak için uzanacaksın tuttuğun eller bir türlü uymayacak avuçlarına anlayacaksın Tam kahkahanın ortasında veya gözyaşın biriktiğinde göz pınarlarına bir şeyler eksik kalacak ne gördüğün manzara artık güzel ne söylediğin şarkı tutacak makamını ne kalabalığın bir şeye benzeyecek ne yalnız kalacaksın adamakıllı bir günde yarım kalınır mı? kalacaksın artık eksik yaşayacaksın Bir başkasına her ‘’seni seviyorum’’ dediğinde ‘’aslında’’ diyeceksin içinden ve her ‘’seni seviyorum’’ denildiğinde ‘’yok’’ diyeceksin ‘’ben daha fazla sevilmiştim’’ Bir tek rüzgar okşayacak saçlarını benim gibi o rüzgarda sen savrulacaksın yattığın yastıklar boğacak seni gece yarıları şahidim rüyana gireceğim bir şeyler haykırmak isteyeceksin sesin çıkmayacak karabasanlar binecek üzerine koşmaya çalışırken kımıldayamayacaksın Ansızın bir kadın şarkı söyleyecek ben miyim diye bakacaksın Ansızın herhangi bir kıyısında bu boğazın kokumu duyacaksın Birileri gelecek evet ,ve birileri gidecek ama hiç kimse artık ne tam gelecek ne de gidince senin de gidesin gelecek İçtiğin rakıda bile beni bulacaksın martılar göç eder mi? edecek işte bu kadar mı koyu olur bir gölge? olacak işte Ansızın bir cenaze geçecek önünden başörtülü korkacaksın çünkü ayrılık bu, bu işte öldüğümü bile duymayacaksın…… |