Yıldızlar yanıyor, parmak ucumda
Geceyi katrana boyamış güneş,
Köşe başlarında geçmiş hücumda,
Al gözüm, maziyi biraz da sen eş.

Bir asır başlamış, meçhule gebe,
Tünemiş akbaba, hasta başında,
Savaştan savaşa millet göçebe,
Hürriyeti katık yapmış aşında.

Doksan bin genç fidan kırılıp karda,
Vatanı düşmana çiğnetmediler
Yokluklar, kıtlıklar, ölümler var da
Kulluğa zerrece meyletmediler.

Allahuekber’de buzdan heykeller,
Çözüldüğü zaman gör curcunayı.
Metrisin içinde tetikte eller,
Meçhul senelerden bir nisan ayı,

Macera peşinde üç-beş satılmış,
Yüzünden çekilen onca çileler
Karanlık kaplamış, güneş tutulmuş,
Umurunda değil, ruhu köleler.

Samsun’un üstünde bir ışık doğdu,
Karanlığı yırttı şahdamarından
Cumhuriyet oldu yurduma yağdı,
Bir millet ısındı onun harından.

Özgürlüğü, bedel ödeyen bilir,
Sırça köşklerdeki kadehler değil.
Üstesinden ancak bu millet gelir
Eğil yedi düvel, önünde eğil.

Birleştik milletçe, el ele verdik,
Bu muhteşem ülke eserimizdir.
Atam yol gösterdi, bugüne erdik,
O bizim ebedi liderimizdir.

Misakı Millinin bekçisi sen ol,
Sökemesin kimse ne çakıl ne taş,
Cumhuriyet için kemik ol, kan ol,
Bu senin borcundur ey genç arkadaş.

Osman Velioğlu