YOZGATIM VE BEN
CAMLIK, saat kulesi
hayallerde bile olsa, ko$a ko$a geliyor insanin yozgata gidesi bendim birzamanlar yozgatdaki evimizin bidenesi cubukcu cikmaz sokak,medrese mahallesi buydu bizim ,yillar önce mutlu yuvamizin acik adresi kalmadi artik icimde ya$ama hevesi lise caddesinde okulum durur gelip gecdikce hatiralar gözlerimin önünde nöbetci durur yitirdim benligimi, alip gitti rüzgar ruhumu, gurbetele savurur cigerlerimi desti kebabi gibi, canaklar icinde susuzca kavurur cumhuriyet ilkokulunu bitirdim rüyalardimda bile kavu$amiyorum anami babami yitirdim aldim yozgatdan hatiralarimi, aglaya aglaya Almanyaya valizler icinde getirdim sivas caddesinde TIRLAR, Ankaradan calatliya dogru VIZIR VIZIR akar ortada yozgat,nohutlu camliga iki sevgili gibi hasretle bakar felek hasret kur$unlarini ,karanlik gurbet gecelerinde,kalbime onikiden cakar car$isinda elele gezemedim yozgatin ARABA$IYI ka$iga yatirip icemedim Almanyaya ital gelin oldum ama,YOZGATIMDANDA vazgecemedim kac sene oldu camliginda avuc avuc buz gibi sulari icemedim yigidin harman oldugu yer yozgat derde dermanin oldugu yer yozgat yogurdu iyi calkala, birazda icine su kat dünyada ba$ka memleket tanimam ,sensin benim canim ,ey güzel YOZGAT |