Ölü Var…Tamamlanmamış bir sürü dizelerim var Sevdaya hayata ve susmayan deli çığlıklara dair Tamamlanmamış bir öpüşün var giderken dökülen ellerinden Giderken sana koşan benliğimden Şimdi toplasam da geceyi sarsam yıldızları Durur mu güneşten sonra gruba yalnızlığı Birden iki çıksa da hep biz olacağız eşit Ve en güzel sesli martı derdin Ne eksi olmayan bir eşitlik buldum çıkandan Ne de en güzel sesli martıyı Ve hep gruba yalnız, Semada… Filizlenmiş bir ayrılık veriyorsun bana frezya kanadında Hani susmasa da konuşsa Ellerinden atar kendini toprağa Hiç yakışmamış Toplatan geceyi, yıldızları saran adama Affın çiçeği olan frezya Yine dönüp ben Sabahı selamlayan şiirler iliştiriyorum kapına Senden kalan çocuksu bakışı ekliyorum Sevda imzalı mektuplar bırakıyorum İçeri girdiğinde sen Bakışlarım getirsin bıraksın sevda otağına Sonra sen sevda de adına Bense yârin ölümü diyeyim nağmelerin sonuna Ellerinden dökülen affın ölüsünü de Sessizce bırakayım yığıldığın kalp enkazına e.e |
Bakışlarım getirsin bıraksın sevda otağına
Sonra sen sevda de adına
Bense yârin ölümü diyeyim nağmelerin sonuna
Ellerinden dökülen affın ölüsünü de
Sessizce bırakayım yığıldığın kalp enkazına
Melodisini çok sevdim bu şiirin...
Sevgilerimle...