Bana ne olduysa büyüyünce oldu...Bir arabam vardı küçükken Oynardım köşe bucak Tek düşündüğüm oydu Ne hayat gayesi Ne ekmek kavgası Ne de aşk yarası Umurumda bile değildi Küçükken Bana ne olduysa büyünce oldu Değişmiş dünya Değişmiş insanlık Para bürümüş gözlerini Ne dostlukmuş nede arkadaşlık Yalan olmuş hepsi Mutluluk artık çok uzaklarda Hep hırs hep daha fazlası Şimdi bende onlardan biriyim Ne umutlarım kaldı Ne hayallerim Ne de küçükken oynadığım Oyuncak arabam Bana ne olduysa büyüyünce oldu… |
aslında hep küçük kalsak demek gelir içimden...büyüyünce hayatın çirkinliklerini görünce insan hiç büyümek istemiyor...keşke hep o çocuk saflığında kalabilseydik...ama nerde...ne güzel anlatmışsınız...tebrikler...