Hiç sordunuz mu
Eli yüzü kirlenmiş bir çocuğa
Onların gözlerine umut oldunuz mu
Hiç uyudunuz mu sokaklarda
Yıldızlarla konuştunuz mu
Onlar gibi kaldınımız mı
Bir başınıza karşı durdunuz mu
Yarınki bilmediğiniz yeni bir hayata
Ahmet’im
Çıkar sandıktan boyaları
Boya renk renk ayakkabıları
Salla fırçanı ayaklar boyansın
Kaderin değil aha da bu hayat utansın
Biriksin bir bir cıngır paralar
Elbet kazanınca kapanacaktır yaralar
Kimi simit satar kimi mendil
Konuşmaya mecal yok yaralıdır dil
Umut yolculukları erkenden başlar
Boyunlar bükük eğiktir başlar
Belki bir köprü dibinde
Belki de bir park yerinde
Gözlerden umut diye dökülecektir yaşlar
Bir ahmet vardı
Alın teri ile çalışan
Yüzlerde kir hayatla savaşan
Gözlerde masmavi umut
Sokaklarda sandığı ile dolaşan
Celalim artık yazmasan diyorum
Onlar umut yolcuları
Bunu bende biliyorum
Hiç sordunuz mu..?


c.keklikçi

ŞİİRİME SESİYLE HAYAT VEREN EYLÜL HANIMA TEŞEKKÜRLER

]