Çay ve Sevgili
Kan rengi iner suya su birden harelenir.
Çaysız dudaklar çatlar ve yürek parelenir. Semaverin serinde kaynar nice sevdalar. Demlik kaşını çatsa sineye gam elenir. Sal saçlarını suya suyun başını döndür. İpek misal busenle tende ateşi söndür. Şekeri sigaya çek erisin ateşinle. Kirpiğindeki nemle kristali göyündür. Billûrdan türkü söyle su da seni dinlesin. Demliğin derununda sükûnla haz inlesin. Sanı çay olan fettan göz süzsün gönül yaksın. Sükûta teslim olsun sevaplar gibi sesin. Sabır işli gergefte billûr tenli gül açsın. Çaya karanfil koy ki etrafa ıtır saçsın. Her yudumu sineye şifa sunsun an be an. Sen demlediğin çayla her dem başıma taçsın. Kana döner su rengi cidal olur ateşle. Semaveri demlikle ateşi suyla eşle. Bir gün çıkıp gel bana gittiğin bet firardan. Acı bir çay demle de paylaşalım güneşle. Ankara,28.09.2010 İ.K |
Semaveri demlikle ateşi suyla eşle.
Bir gün çıkıp gel bana gittiğin bet firardan.
Acı bir çay demle de paylaşalım güneşle.
İç ile dışı birlemiş
gönülden teşekürler
selamlar...