Annem
Bir zamanlar oyunları rüyalarda kurardık
Beştaşı,yakan topları sokaklarda oynardık Dün okul yollarında ah düşe kalka koşardık Biz hayal bahçelerinin çocuklarıydık annem. Şimdi rüyadan uyandık pembe yastıklar gitti Kötülere kurban gittik şu kader neler etti Bir koşuluk çağımızmış oyunmuş o da bitti Biz hayal bahçelerinin çocuklarıydık annem. Karanlığın ufkundayız kötü oldu anımız Annem benim güzel annem tezdir artık canımız Geri dönülmez yoldayız içe akar kanımız Biz hayal bahçelerinin çocuklarıydık annem. Kem talihimiz gülmedi gam,kederle hep dolduk Zalim feleğin yüzünden ağladıkça kahrolduk Günahsız gelmiştik hani kader mahkumu olduk Biz hayal bahçelerinin çocuklarıydık annem. Yaşar Cerit |