pastoral sevdalar
gündüzlerimde
saklayıp kendini, çocuklardan mavi uçurtmalardan, kenarı yakılmış mektuplardan, arsız kaçışlardan akşamların ağır ezgisi gibi çıkıyorsun ortaya... gülüşün, en renkli çiçeği iken baharlarımın, çiseleyen yağmurlarca düşüyorsun ellerime... çenesi bağlanmış salası çoktan verilmiş dünde kalanların. bak, inadına yeşil ellerim, umut umut.. inadına mavi denizlerce. dönüşsüz uçsuz ve koşulsuz karşılaşmalar... inadına, yaşam adına aydınlıklar. inadına gündüz, gözlerim. inadına gündüz... pastoral bir sevda benimkisi ya dut dalında bülbül suskun. ya ilk göveren tohum, tarlada. ya sabah kuşları gibi cıvıl cıvıl ya göçe durdu kırlangıçlarla hazanda. bak, gör derinliklerimdeki umarsız sızıyı. dinle, yarı ölgün yakarışlarımı. aç ellerini belki avuçlarına düşer yüreğinden önce pastoral sevdam.. 26/09/2010 ödemiş |
belki avuçlarına düşer
yüreğinden önce
pastoral sevdam..
tek kelimeyle muhteşem...