"ben ona yanıyorum"
düştüm yollarına gül,
renk oldum taçlarına an an geçiyor günler hiçbir şey tutulmuyor, kor olup yanıyorum sevdanın yollarında, "beni anlamıyorsun ya ben ona yanıyorum"... ruhumu alma benden; baharda kır çiçeği, yağmurda özleniyor kök kök olup umutlar toprağa sarılıyor içimde çağlar gibi durmadan akıyorum bu güz yağmurlarında beni toprak çekiyor "beni anlamıyorsun ya ben ona yanıyorum".. doğsa da her gün güneş, düşmem bir gün sabaha sevda ile yürüdüm ardından sıra sıra ne çok gök gürledi, çok dolandı bulutlar hiçbiri korkutmadı çıktığım yola kadar şimdi bir bulutla, dost oldum ağlıyorum "beni anlamadın ya ben ona yanıyorum".. içimde sahra gibi bir boşluk dolanıyor "beni anlamıyorsun ya ben ona yanıyorum" Münir 24/09/2010 İzmir |