içimizde dışarılarımıziçsel karanlıllarıma ışık tutup hep kül döktüm yangınlarıma gide gide düştüm derinliklere... sensel aydınlıkların geçti içimden durup dururken, karşılatmasız hisler belirdi çekile çekile çıkıp kuyularından.. nedensel sorular içimde durur, ufuklar yalan söyledi her zaman başka neticeler çıktı karşıma.. görmedim asude geçen bir günümü, her gün tekrar tekrar gelirken öldürdüm içimdeki leşimi.. yaşamak zor; bensiz sana, bense burdan uzatamıyorum elimi.. 21/09/2010 İZMİR |
kutluyorum dost kalemi