manevi yük
Rüzgarın esintisine kaptırmışım kendimi
Dağların zirvesine tırmanmış gururumla seyir halindeyim adeta seviştiğin tenimden izleri atmakla meşgulken Aklıma geldi birden Beni ezip geçtiğin gün Kocaman bir çınar ağacıyım sanki Dallarından gözyaşı damlayan Üzerime konan her bir kötülükten farkın yok Etrafıma sığmaya çalışan ağırlığıma birde seni eklemişim Hafif olmaya çalışırken Şimdiyse bıraktığın tek hatıra Taşıyamayacağım ağırlığın |