GÖNLÜMÜN GÜNEŞİ
Hayatımın yeni sayfasına
Tertemiz aşkını not düştüm Seni gördükten sonra Kendimi keşfettim Kaybolup gitmiştim Mazinin karanlıklarında Ne sabah oluyordu Ne de güneş doğuyordu Düştüğüm adada Sen güneşi avuçlarında Bana getirene kadar Derin bir uykudan uyandım Gecenin saat ikisinde Bir daha uyuyamadım Bir sancı vardı kalbimde Birileri kamp kurup gitmişti Yaktıkları ateşi bırakarak içinde Sonra sen geldin gönlüme Sen de yaktın ateşi Gidenlerden kalan yere Bir ricam var Nolur ateşi söndürmeden gitme Bir yangın çıkabilir her an Kontrol altına alınamayan Umut fidanları yanıp kül olabilir sonra Birşey daha var ayrıca Gönlümün güneşi tapıyorum sana DURAN ATİK 2005/TOKAT |