DİNLE GÖNÜL!
Gönül dur desem de, sözüm nâfile
Yine güzel peşinde koşarsın gönül Çok açıldın denizde dön şu sâhile Bir hayâlî sevdayla coşarsın gönül. Artık yeter desen, yatsan dinlensen Benden başka sana kim kanar gönül? Uzanıp kumsala, şöyle demlensen Ölürsen kim ağlar, kim yanar gönül? Devir gönül değil, gösteriş devri… Seni kim dinler ki, kim anlar gönül? Bu hayâli sevdanda, fevrisin, fevri Süslü yatlar dolu, limanlar gönül. Dinlemezsen beni, yaşarsın hüzün Yatın yok, katın yok, atın yok gönül Kış olur da Ağustos, donarsın yazın Havyarın, viskin yok, etin yok gönül. Bileceksin haddini, haklı da olsan Yoksa çôk karalar bağlarsın gönül Görünmez bir yerde, saklı da olsan Kapanmaz yaralar, ağlarsın gönül. kurmayoğlu HASBİ TANRIVERDİ [email protected] |
GENE GÜZEL PEŞİNDEN KOŞUYOR GÖNÜL
HEP AÇILIR DENİZDE GELMEZ SÂHİLE
BİR GÜN YORULACAK ÂVÂRE GÖNÜL.
güzel başlamış hocam
bence devamını yetirin.
kısa ama anlamlı bir şiir.
tebrikler
.........saygılarımla.