4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1378
Okunma

EVSİZ YEL…
Ben bu hasret ile derbeder oldum
Sahralarda yandım yandım kavruldum
Menzil bulamadım dağa savruldum
Kendime bir mekân bakıyorum ben
Fırtınadan kopmuş evsiz bir yelim
Öksüz bir çocuğu andırır halim
Yüce yaratana açmışım elim
Issız bir vadiye akıyorum ben
Kimse benim ile serinlemiyor
İnlerim nalemi dost dinlemiyor
Unutmuş adımı hiç ünlemiyor
Issızlara şimşek çakıyorum ben
Kapta uçur beni serseri bulut
Istırapla yanan kalbimi avut
Bahşeyle gönlüme yeni bir umut
Epeydir ya sabır çekiyorum ben
Bir nefes olayım yar çeksin beni
Böylece duyarım belki kalbini
İçimde sönse de ümidin bini
Yepyeni bir ümit ekiyorum ben
İhsan POLAT 21.09.2010 İspir
5.0
100% (3)