EYLÜL GİRDİ.Yaprak yaprak, dökülürken hüzünler. Bulutlarda, ağın ağın, ağınır. Olgunlaştı, kesilecek üzümler. Eylül girdi, sonbaharı çağırır. Birden bire, değişti sıcak hava. Yeşillikler, şimdi kurur, sararır. Göçmen kuşlar, kuracak yeni yuva. Bülbül yolcu, güller ise, darılır. Yaz gidiyor, bütün alem, hüzünlü. Hazan gelir, sonu kışa eğimli. Rabbim Allah, sırlar onda düğümlü. Sonbaharda, kışta güzel, sevimli. İşte böyle, devri alemdir, dünya. İnsan fani, oda ömür, yaşıyor. Kış gelince, toprakta ölür güya. Nev baharla, yeni hayat başlıyor. Türkmendağlı mevsimleri yaşadı. Ömür biter, gelen gider, dostlarım. Eren ermiş, gizemlere ulaşdı. Sıra bize geldi, gelir dostlarım. HİLMİ CAN. 4.EYLÜL.2010. (2885) |
maalesef bu güzel misafirligimize doyum olmuyor,keske hayat dedigimiz mucize bin yil olsa en az,
acaba cokmu bikariz o zaman.
iki delikli bir han
girdimle cikmaktayiz arasindayiz
ama öylede bir telastayizki,sanki bu misafirligimiz ebediyetmis gibi,birileri bizi iyi kamciliyor,ne olduk demeden bitiyor mesafelerimiz.
sükür ve tesekkürler edelim bir yerlere,bu en güzel hediye icin.
tesekkür ve saygilarim hocam