İnsanın çocuğu ile övünmesi kendisiyle övünmesi demektir. SOMERSET MAUGHAM
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
DENİZİN GÖZLERİ
Selim Temiz
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 0 yorum · 1286 okunma
 DENİZİN GÖZLERİ
Güne sordum nerdesin, körpe geceydi zaman
Dolunay vardı gökte, hava kasvetli yaman Yıldızlara da baktım, parlayıp sönüyordu Her şey kendi halinde, durmadan dönüyordu. Güneşi çok özledim, kör sabaha çok vardı Sağa ile sola baktım, yine karanlık vardı Ayaklarımın dibi, yerle bir olmuş durmaz Bir geliş bir gidişle, el diğer ele vurmaz. Toprağın kalbi nerde, devaymış bitmez derde Deniz kokusu aldım, çok sakin olmuş perde Bir balık zıplamaz mı, yırtarcasına suyu İyice yaklaşmıştım, derken hissettim suyu. İlk anda ürperdim ben, ey aşkım nerdeydin sen Hep ilerdeydi benden, dururdu durunca ben Aşk gibi bir şeydi bu, dalgayı geçiyordu Denizin gözleriydi, göz kısmet seçiyordu. |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
DENİZİN GÖZLERİ şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 21.9.2010 16:07:33
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1286
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.