AHMET’E

O gün onunlaydım.. O gün Sivrialan’da..
Hemen yanı başında..
Yaktığım sıgaramı bıraktım önce...
Tiryakiliğine duyduğum saygıyla..
Usulca..
...
O gün onunlaydım..
O gün çocukluğumuzda..
Okul dönüşümüzde gecenin bir yarılarında..
Kıpırdardı yarı açık pencerelerdeki perdeler.. yavaşca
Bir pencerede Haççam.. Bir pencere de Esme ana..
Kapanırdı perdeler karşılıklı... usulcaa..
O gün de ölmemiştik ya.. Yarına tanrı kayıra..

O gün onunlaydım..
O gün Seyran’da..
Sabahın ilk aydınlıklarında.. Alınterimizin yolunda..
Merhabalar güler yüzdü.. merhabalar kahkaha..
Olsun du varsın.. Aynı kıza aşıktık ya.. Nazlı’sından sonra...
Onun daveti pişti oynamaya .. Benim davetim beş’er penaltıya..
Serde futbolculuk da vardı ya...
Sonra duyduk.. Kaya Hoca’da aşıkmış aynı kıza..
Derken kız gönlünü vermez mi bizim Bayram’a..
Benim üzüntüm o’nun adına.. o’nun üzüntüsü bana.
İkimizde hayretle soruyorduk " Nasıl olur yaaa?.."

O gün onunlaydım.
O gün Okulda..
Bir yığın "Halkın Sesi" zulamızda.. Gençliği aydınlatmak adına..
Baktık "Frıkolar" kapıda..Arıyorlar tüm girenleri tepeden tırnağa..
Döndüm.. Buluşma noktamıza.. Şimdilerde Cafe diyorlar ..Pasta sarayına
Fatma Hocam da orada.. "Halkın Sesi" parlak bir ambalaja..
Tutuşturduk Hocamın koltuğunun altına..
Fatma Hocam isyanlarda.."Çocuklar yapmayın yaaa"..
"Frıkolar" hala kapıda.. Soruyorlar Hocam’a..
Hoca kararlı bir sesle " Bugün doğum günüm ya..Pasta getirdim arkadaşlarıma"..
Bizler hemen arkada.. Göz gözeyiz "frıkolarla"... müzmin bakışlarımazla..

O gün onunlaydım..
Bu gün tek başıma..
Biliyorum aslında..
Yaşadıklarımız sığmaz kitaba..

Şimdi o kendi yalnızlığında..
Ben kendi yalnızlığımda...
Ve.. Göz yaşlarımız...
Gözyaşlarımız karışıyor ağıdımıza..
Hasan ERKILIÇ
(Umutlu)

Ankara, 21.09.2011 Salı