gider bu adamkirli mevsimler yaşanır sokakları dar gönlümde zamansız öter kuşları kurumuş duygularımın yaprakları dökülür anıların terkadilmiş bir şehirde hayaletleri dolanır sevdamın oysa; kahve tadında bir şiir yazıp biraz acı katmak içine seni anlatmak mısralarında düşlerimi yüklenmiş gemileri suya indirmek vardı yorgun hayalleri duraksatıp umut satın almak karaborsadan vurgun yemiş sevdalardan birsonraki durakta inmek ah be yar umutlarıma pençe vuran o dudaklarından öpmek vardı şimdi alev alev yanmak benliğimi benliğine yapıştırıp mutluluğu resmetmek gözlerinde sabahı müjdeliyor güneş henüz yaşam sağ ölüm beklemedeyken bir hoşçakal bırakır avuçlarına bedenini alıp gider bu adam |