BİR EVLAT / BİR BABA / BİR ÖLÜM / ŞİİRBir evlat bir yangın içinde şimdi Bir baba bir ölüm yudumladı ah Evlat mı, baba mı, bu ölen kimdi Kim ahret yolunu adımladı ah Bir yuva, bir hüzün, bir ince elem Bir dudak efkârı içti ansızın Gök çöktü vakitsiz, yer yarıldı hem Bir hicran vurup da geçti ansızın Bir bakış, bir bakış, sanki buz dağı Bir sükût, naralar atarcasına Feryadın yeniden coştu ırmağı Bir ömrü önüne katarcasına Bir ölüm, bir ölüm, mavi bir ölüm Bir sancı içimde, siyah bir sancı Eskimez, yıpranmaz, kavî bir ölüm Ölüm en tanıdık, ölüm yabancı Bir şiir, yitesi, hayın bir şiir Matemler işlenir kelimelerden Sen ölüm, senin de payın bir şiir Dönen yok ah senin geldiğin yerden Bir evlat, bir baba, bir ölüm, şiir Bir şiir, bir ölüm, bir baba, evlat İçimde karanlık, tenimde zifir Ve feryat ve feryat nafile feryat |
MÜKEMMELDİ...takdire şayan..tebriklerim saygılarımla..