DÜSTÜM
Asıldıgım ip azberimi parcaladı...
Süpheli bir isyan koptu derinden.. Katili mechul bir cinayet daha.. Susmaların gölgesinde bir cıglık saha kalktı yine.. Bir damla gözyası bulastı köhne sandalımın,kırık küregine.. Yol almak zamanı gelmisti yine.. Dizlerimin dermanı yoktu.. Yollar titrekligimin tek sahidiydi.. Ellerim takatsiz.. Her yalvarısta bir damla kanımı düsürüyordum topraga.. Zerre zerre bosalıyor,kan kusuyordum hayata.. Bütün taslara mızrap gibi acı bulasmıstı sanki.. Ayaklarım kanrevan.. Dizlerimin üzerine düstüm.. Cocukkenki gibi dizimin acısana degil,özümün sancısına agladım.. |