Kendimi kapatmışken yüreğime,ansızın gelen bir mucizeye inandım..Ve hiç tedirgin olmadan hızlı adımlarla yürüdüm ışığıma..Gün geldi dokundum hissettim o ışığımı,mucizemi..Ama her şey o günde kaldı..O gün yağmur yağdı ve ben hiç aldırmıyordum..Meğer sonra gerçekleşecek ayrılığa ağlayan gökmüş..
İşte ben bunu farkedemeyecek kadar güzel ve bahar dolu bir kış günü yaşadım mucizemi..

O kadar ince bir sızı var ki içimde,
Yavaşça işliyor ruhumun her karışını..
Tek bir güne öyle bırakmışım ki kendimi,
Hala ordan ayrılamıyorum..Geçen zamanda bir ben o tarihte kaldım..

Seni tarif etmeye gücüm yetmez..
İlk defa yaşadığım bir duyguyken sen,henüz bunu anlayamıyorum..
Susturamıyorum gözlerimi
Her an seni anlatıyor bana..
Aramızda koskoca ayrılık varken,bunu dinlemek hiç çekilmiyor..

Kim bilir neredesin şu an,ne yapıyor,kimlere dokunduruyorsundur bakışlarını ?
Ya da sen dokunuyorsundur !?
Karşımda bir resmin var biliyor musun !
Nasılda bakmışsın öyle,gözlerine susuyorum..
Yaşadığımız tek bir günde aşık olmuştum benden kaçırdığın gözlerine..
Lanet olası hayatın ne vereceğini kestiremeden bıraktı ellerim seni..

Bilmen gereken bir şey var..
Hiç inancım yok beni unutmadığına..
Ben bitmek bilmeyen gecelerin karanlığını içime sindirirken acıyla,
Senin uzaklığını da hissediyorum..

Üzülmem mi lazım,hayal edebilecek sadece 1 günümüz var diye..
Hayır,o kadar mutluyum ki mucize olup seni 1 günde olsa tadabildiğim için..
Tarif edemiyorum işte sersem anlasana..
Unutmak çok zor bir kış gününü..

Sen çok şey..;bir kış günü,mucize,hasret,sevgi,inanç,güven,ruh,beden,her şey..
Bense..Sanırım ben sadece unutulanım..
Fotoğrafına dalıp aylar öncesini yaşıyorum içimde ve her saniye aşık oluyorum daha çok..
Dinle beni mucize adam..! Seni uzaktan seviyorum..Ama seviyorum..