kibrit çöpleri
renkli kibrit çöpleriydi
yüreğinde yanan çöplerden yoldu karanlıklar ıraksamalara... dişbudak ağacının sarı çiçeklerine tutuldu yıldızlar ışıl ışıl ıslak sabahlara uyanan, karatavuklar kondu dal uçlarına.. baharda yeni sürgündü aşk dili tutulan eli ermeyen yoklanan yorulan bir yolcu.. ayaklarıyla uyandı güne yollara düştü ilk ışıklarla. bir kara üzüm salkımıydı hüzün.. tadı kekremsi. gözleri geride kaldı arı çiçek arar gibi aradı. düşlerini süsleyen yıldızları. üşüdü titredi yalınayak koştu gözlerinin düştüğü yere.. uzadı uzadı.. günde çelişkiler yoksul bakışlarda kısırlaştı. dingin tutarsız kararsızdı yalınlaşan sözcükler dil uçlarından düştü karanlıklara.. 17/09/2010 ödemiş |
Tebriklerimle,selamlar