Sus ŞiiriKanat, Neyin gerisinde kaldıysan Hangi ıslık arsız mizacından çalıntıysa Sol anahtarın kilidini ona doğru fırlat... Çık git aklımın köşe kenarlarından Odamın eş kenar üçgenlerinden... Sızıntı hatırlatmaların, Bir de tırnak aralarımda bıraktığın kokun dışında Sana ait hiç bir şey kalmadı demeyi Çok isterdim inan... Ama içimin en karanlık yüzüne Maden işçileri gibi hünerli delik açmaktasın... Giderek derinleşen yaralarım içinden Süzülürken öylece sen Kanın alyuvarlarından ayıklayamam bakışlarını Kirpiklerin saplanır hücrelerime, Ellerin nabız atışlarını kaybeder trombasitlerimde... Sen aklını yitirirsin mezelerin elden ele dolaştığı Rakı arası dertli dost sohbetlerinde Ben aklımı yüreğinin tozlu izlerinde ararım Bir kaşif bilgeliğinde... Arama beni diye her telefonu yüzüne kapayışım Makyajı yüzünün matemine yayılmış Palyaço gülüşü sahteliğinde... Sus... Acının mizacı sert, Kaburgalarını delmeden kurtulamayacak zehrinden... Sus... Dilini karıştırdıkça bu oyuna sen, Dalga dalga tenimin altından geçiyor bu kabus... Payını alıyor kalbim aşkın zemherinden... Sus... Elif SEZGİN |
"Sus...
Acının mizacı sert,
Kaburgalarını delmeden kurtulamayacak zehrinden..."
,,,,,, elfin