Hatırladığım
Adının başladığı yerde
Sevdam ağlıyordu, Ağlıyordu bir gemi dalgaların kederinde… Sen bir gemiye adını veriyordun, Gemi el değmemiş karasuların Elinin değdiği yerde demirliyordu… Adını andığım yerde fırtınam oluveriyordun… Gözlerin vardı bakıldıkça bakılası Hemen altında dudakların / Dudakların, en güzel sözlerin yuvası. Ben gözlerinin içinde yaşıyordum, Hemen ardında dudaklarının mahcup güldüğü Bilmiyor, bilmiyordun… Sonrası mı? Hatırlanası bir sevda işte, Hatırladığım… Gözlerin olmalı ilk ayrımsadığım, Bu yüzden iliştir tenhalığıma iri kirpiklerini Beklerim gelmesen de Ne olur, yalnız bırakma beni… A. Selim AKOL |