Yedi Tepeli Şehre
yedi tepeli şehre
düşleri döşediğim gelirim kısa süre yüreğim taşıdığım birdenbire torbadan düşer gibi seni düşünmez iken geliverdin önüme gitmez bitmez gönlündeyken çekip gidemezsin diyemedim de gitti üçüncü gelişimsin dahası güzelimsin dünyada özelimsin düşünde yaşadığım yedi tepeli şehir sensiz taşıyacak yollarında beni gizeminde yutacak anıları kalacak şimdi candan öte can olacaksan seveceğim seni hep istanbulum sende canı bulduğum düşlerine dolduğum sararıp ta solduğum sevdamla dişediğim nasıl terk ederim seni bu kadar kolay mı çözüm olsaydı arkama bakmazdım hiç itelemeden yürü yan yana kıyı boyu feryat etmeden martılar çıkalım eve doğru kapanırken arası açılmakta yarası kaçırmada sırası belime kuşandığım uzun uzadıya bekledim seni öylesine can durasıya kal sonrası allah kerim ozan efe istanbul ara ki bir daha bul sevdasındaysa tombul yarasın kaşıdığım 140910denizli/ANKARA Gülce-Buluşma |
can olacaksan
seveceğim seni hep
istanbulum
Kutlarım eserinizi yedi göbek İstanbul'lu olarak onur duydum dizelerden..çok hoştu şiir...selamlar esenlikler...